مجنون حسین(علیه السلام)

امام صادق علیه السلام به مفضل بن عمر می فرماید:

با حضرت مهدی علیه السلام سیزده زن همراه است. سؤال شد:

آن ها چه کار می کنند؟ حضرت فرمود: مجروحان را مداوا و بیماران را پرستاری می کنند، همانطور که زمان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)چنین بود.

این کتابی است برای ثابت کردن وجود نازنین امام زمان (عج) با اتفاق نظر علمای مذاهب مختلف.
نه تنها امت اسلامی، بلکه جمیع ادیان و حتی مکاتب غیر دینی، بر ظهور موعود و منجی و مصلح آخر الزمان تکیه کرده اند.
مهدویت و ظهور مهدی در آخرالزمان، عقیده ای است که مسلمانان با وجود اختلاف مذاهب، بر آن متفق هستند.
در مصادر و منابع فراوانی از اهل سنت، اعم از صحاح و مسانید و معاجم و تواریخ، به روایات مهدی پرداخته شده است.تمام این مصادر به صدها مورد می انجامد،نمونه هایی مانند:سنن ترمزی (متوفای 279ق)
مسند ابو یعلی (متوفای 307ق)
در سند ترمزی آمده است که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:(لن یفترقا حتی یردا علی الحوض)؛ یعنی قرآن و عترت تا روز قیامت وجود دارند و باقی هستند و اگر فرض کنیم زمانی قرآن باشد و عترت وجود نداشته باشد، به نحوی قائل به افتراق و جدایی یکی از دیگری شدیم؛ پس همان طور که قرآن کریم بین ما وجود دارد و باقی است، باید عترت و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نیز وجود و بقا داشته باشد.
از علایم آخرالزمان و به تعبیر منابع اهل سنت، از اشراط الساعه(علایم قیامت) طلوع خورشید از مغرب است.
از اموری که بشر همیشه خواستار آن بوده، عدالت است. در روایتی که درباره امام مهدی (عج) و حکومت آن حضرت مطرح شده است، می بینیم عدالت گستری در سراسر گیتی، در راس آرمان های آن حکومت قرار دارد.

جامعه منتظر پیش از ظهور به سبب ضعیف شدن نیروی عواطف انسانی، نه تنها برای همسایه خویش احترام قائل نمی شوند، بلکه در آزار دادن وی تلاش می کنند.

در روایات آمدا است:

درآن روزگار، همسایه از همسایه خود یاری می طلبد و او را به حق خویشاوندی سوگند؛ اما به او کمک نمی کند.

آسیب شناسی جامعه منتظر، ص ۱۲۶